Acos Python

Python to zaawansowany, ale prosty język programowania, w którym nawet początkujący mogą łatwo kodować. Jego standardowa biblioteka matematyczna zapewnia kilka przydatnych wbudowanych funkcji, które pomagają rozwiązać wszystkie problemy matematyczne. Niektóre z wbudowanych funkcji biblioteki matematycznej to: cos (), sin (), log (), stopień (), asin (), acos () itp. W tym samouczku omówi funkcję ACOS (). Funkcja ACOS w matematyce zwraca odwrotny cosinus określonej liczby w promieniu, który jest powszechnie znany jako Cosinus Arc liczby.

Wymaga jednego numeru parametru i zwraca swoje cosinus łukowy w Radian. Ogólnie matematyka, ACOS = cos-1, co oznacza, że ​​ACO liczby jest równe odwrotnie cosinus tej liczby. Zbadajmy ten samouczek, aby poznać funkcję metody ACOS ().

Funkcja ACOS ()

ACOS () to wbudowana funkcja dostarczona przez Math Standard Library of Python. Funkcja ACOS () przyjmuje liczbę, liczbę całkowitą lub liczbę pływakową, jako parametr i zwraca swoją odwrotną wartość cosinus w radianach. Domena funkcji ACOS wynosi od -1 do 1. Kompilator podnosi błąd, jeśli podasz liczbę poza tym zakresem. Oto składnia funkcji ACOS ():

A jest parametrem, którego należy znaleźć wartości ACOS (), jest to wymagany parametr, a jeśli go pominie, kompilator podniesie błąd. Ponadto powinna to być liczba od -1 do 1. Jeśli podasz inny rodzaj danych, takich jak „ciąg”, kompilator podniesie typeerror. ACOS () zwróci liczbę zmiennoprzecinkową reprezentującą wartość ACOS () przypisanego parametru w radianach.

Zauważ, że ACOS () nie jest niezależną funkcją. Aby użyć funkcji ACOS (), musisz upewnić się, że biblioteka matematyczna jest importowana do programu przed wywołaniem funkcji ACOS (). Zbadajmy teraz kilka przykładów, aby poznać funkcję ACOS () w programie Python.

Przykład 1:

W tym przykładzie zbadamy użycie funkcji ACOS () dostarczonej przez standardową bibliotekę matematyczną Pythona. Zapewnimy różne typy liczb do funkcji ACOS () i zobaczymy, jakie wyniki otrzymamy. Tutaj podajemy tylko liczby między -1 do 1 jako parametr wejściowy, aby zobaczyć ich odwrotną wartość cosinus. W kolejnych przykładach przetestujemy niektóre liczby poza prawidłowym zakresem, a także niektóre nieprawidłowe dane wejściowe. Zacznijmy więc od pierwszego przykładu:

Importuj matematyka
Drukuj („odwrotna wartość cosinus -0.45 to = ", matematyka.ACOS (-0.45))
Drukuj („odwrotna wartość cosinus 0 to =”, matematyka.ACOS (0))
wydrukuj („odwrotna wartość cosinus 0.45 to = ", matematyka.ACOS (0.45))

Jak widać, właśnie dostarczyliśmy prawidłowe liczby jako parametry wejściowe, a funkcja ACOS () zwróciła wartość ACOS () dla każdej liczby. Zobacz dane wyjściowe poniżej.

Przykład 2:

W poprzednim przykładzie po prostu podaliśmy prawidłowe liczby w dozwolonym zakresie funkcji ACOS (). Teraz zamierzamy przetestować funkcję ACOS (), dostarczając jej liczby poza prawidłowym zakresem. Patrz kod poniżej:

Importuj matematyka
Drukuj („odwrotna wartość cosinus -5 to =”, matematyka.ACOS (-5))
Drukuj („odwrotna wartość cosinus 9 to =”, matematyka.ACOS (9))
Drukuj („odwrotna wartość cosinus 45 to =”, matematyka.ACOS (45))

Jak widać, wszystkie liczby są poza dozwolonym zakresem funkcji ACOS (). Kompilator powinien podnieść valueerRor. Zobaczmy wyniki poniżej:

Należy zauważyć, że kompilator rzucił wartość dla każdego dostarczonego parametru, ponieważ każda liczba jest poza zakresem funkcji ACOS ().

Przykład 3:

Teraz podajmy nieprawidłowe dane wejściowe do funkcji ACOS (), aby zobaczyć, jaki rodzaj błędu podniesie. Patrz kod poniżej:

Importuj matematyka
Drukuj („odwrotna wartość cosinusowa„ 2ab ”to =”, matematyka.ACOS (2AB))

Wyjście jest następujące:

Jak widać, kompilator podniósł składnicę, ponieważ format ciągu nie jest obsługiwany przez funkcję ACOS (). Funkcja ACOS () działa tylko z liczbami zmiennoprzecinkowymi i liczb całkowitymi, które również znajdują się w zakresie od -1 do 1. Każda inna liczba lub inny rodzaj danych podanych jako parametr wejściowy spowoduje błąd składni.

Przykład 4:

Funkcja ACOS () zwraca wartość ACOS () danego parametru w formacie promieniowym, który różni się od tego, który widzimy w kalkulatorze. Kalkulator zwraca wartość w postaci stopnia, jednak Python acos () zwraca wartość w postaci radian. Teraz przekonwertujemy wartość promieniową funkcji ACOS () Pythona w format stopnia za pomocą wbudowanej funkcji standardowej biblioteki Pythona.

Importuj matematyka
Drukuj („odwrotna wartość cosinus -0.45 to = ", matematyka.stopnie (matematyka.ACOS (-0.45)))
Drukuj („odwrotna wartość cosinus 0 to =”, matematyka.stopnie (matematyka.ACOS (0)))
wydrukuj („odwrotna wartość cosinus 0.45 to = ", matematyka.stopnie (matematyka.ACOS (0.45)))

Zobacz dane wyjściowe poniżej:

Teraz, jeśli porównasz to wyjście z wyjściem pierwszego przykładu, możesz zobaczyć różnicę. Jeśli użyjesz kalkulatora do obliczenia ACOS (), otrzymasz ten sam wynik jak w tym przykładzie.

Przykład 5:

Teraz, gdy rozumiemy, jak działa ACOS (), zbadajmy trochę złożonego praktycznego przykładu, aby zobaczyć, jak to działa szczegółowo. Patrz kod poniżej:

Import Math, Numpy As NP, Matplotlib.Pyplot as Plt
input_array = np.Linspace (-(1/4.5 * np.PI), 1/4.5 * np.PI, 10)
output_array = []
Dla i w zakresie (len (input_array)):
input_array [i] = runda (input_array [i], 2)
Output_Array.Dodatek (okrągła (matematyka.ACOS (Input_Array [i]), 2))
i = i + 1
drukuj („tablica wejściowa to: \ n”, input_array)
drukuj („\ n tablica wyjściowa to: \ n”, wyjście_array)
wydruku („\ n Droged Ares to: \ n”)
plt.Wykres (Input_Array, Output_Array, „Go-”)
plt.tytuł („Math.acos () ”)
plt.xlabel („x”)
plt.ylabel („y”)
plt.pokazywać()

W tym przykładzie automatycznie wygenerowaliśmy szereg 10 pozycji, aby wyprodukować linię. Dla każdego elementu w tablicy wejściowej obliczyliśmy jego wartość ACOS () i zapisaliśmy ją w innej tablicy. Następnie wykreślliśmy linię wartości przechowywanych w drugiej tablicy z funkcją PLT MATPlotlib.Pyplot Standard Library of Python. Zobacz poniżej:

Należy zauważyć, że obcięliśmy wyjście do dwóch miejsc dziesiętnych za pomocą funkcji okrągłej. Elementy przechowywane zarówno w Input_Array, jak i Output_Array są zaokrąglone do dwóch miejsc dziesiętnych za pomocą funkcji okrągłej (Array_name, no_of_decimal_places). Następnie użyliśmy PLT.Funkcja wykresu, aby wykreślić i narysować linię na wykresie.

Wniosek

Funkcja ACOS () dostarczona przez standardową bibliotekę Math Pythona ma liczbę od -1 do 1 jako prawidłowe wejście, oblicza jej wartość ACOS () i zwraca wynik w formacie promieniowym. Funkcja ACOS () nie jest niezależną funkcją, więc aby ją użyć, biblioteka matematyczna powinna zostać zaimportowana do programu Python.